26. maart 2019

Alles gebeurde in een stroom versnelling. Het leek net of ik naar een aflevering uit flikken Maastricht aan het kijken was of een ander politie programma. Ook nu tijdens de rechtszaak lijkt alles onwerkelijk. Mijn naam word keer op keer genoemd. Er word gesproken over een slachtoffer, de verdachte en over mij. Het is raar om mijn naam uit de mond van een rechter te horen komen of uit de mond van de vertegenwoordiger van het openbaar ministerie. Ik kan niks terug zeggen. Ik kan niet reageren op...

11. december 2018

Afgelopen zaterdag ben ik naar een festival geweest. Een festival in de Gelredom, waar 30.000 mensen aanwezig waren. Er werd gefeest en gedronken, door sommige meer dan andere en dat was goed te merken. Als je zelf niks drinkt valt alles op wat andere mensen doen, die wel gedronken hebben. Je ziet mensen vallen, duwen, huilen, zoenen, knuffelen en flirten. Ook zie je mensen die te veel gedronken hebben en rare dingen gaan doen. Mensen die anderen gaan lastig vallen. Als je rondloopt in een vol...

24. februari 2018

Ik ben alleen, en dus niet samen. En als ik samen ben, ben ik toch alleen. Want ik ben anders, anders dan jij, anders dan de rest. En als ik wel hetzelfde ben, ben ik toch anders. Want ik ben alleen. ~Door mij

21. februari 2018

Jumbo (2018) Normaal gesproken ben ik degene die een hoofdstuk afsluit en besluit om mensen en dingen achter mij te laten, dat heb ik al een aantal keren gedaan. Dat heb ik gedaan met een vriendin van vroeger, en met mijn vriendje waar ik vorig jaar vier maanden een relatie mee had. Het ging niet meer, ik kon niet meer, dus ik besloot om het hoofdstuk af te sluiten, er een punt achter te zetten. Dat zijn niet de makkelijkste momenten. Als je een hoofdstuk afsluit kan je niet zomaar terug. Net...

14. februari 2018

Het is stil. Ik kijk om me heen en ik zie alleen maar huilende mensen. Ik weet waarom ze hier zijn, ik wil de rede alleen nog niet accepteren. Ik staar naar het salontafeltje waar een bord met worstenbroodjes op staat. Dat vond hij heerlijk. Dat weet iedereen. Daarom staan ze nu ook hier op tafel. Helaas kan hij er zelf nu niet meer van genieten. Bij het ophalen van deze herinnering moet ik glimlachen. Je zou hem echt wakker kunnen maken voor een worstenbroodje, of een roze koek, of een...